Week 5 in ons kot. Rampzalig past wel bij de start van deze week. En ik ben niet alleen, met dat gevoel. Heel veel mensen zijn het grondig beu. Al weten we waarom we het doen. Uiteraard. En we zijn gezond.
Sommige dagen zijn gewoon k*t. Maar om heel eerlijk te zijn, is dat toch ook als het leven zijn “normale” gangetje gaat. Dan zijn er ook baaldagen, alleen heb je dan meer afleiding om die toe te dekken of te ontlopen. Nu kan je niet aan jezelf ontsnappen. Het is leven met een vergrootglas op al je emoties, patronen en slechte gewoontes. Als single huishouden, erger ik me soms nu nog meer aan mijn alleen-zijn. Ik merk meer en meer het gemis aan normaal menselijk contact, in fysieke aanwezigheid van elkaar zijn. Huidhonger x 1000. Het neemt soms hallucinante proporties aan. Het enige wat afleiding biedt is schrijven en fotograferen. Bij deze, de daad bij het woord gevoegd.
(Oh, en ik mis de zee, mensen, ik mis echt het zand tussen mijn tenen en het ruisen van de golven. #myhappyplace #grootgemis #natureplaysnaturewins)
Omdat beelden meer zeggen dan woorden. Hierbij een “Canon”-Corona wandeling, door het park en de straten van mijn dorp. Zodat we later kunnen terugblikken op deze uitzonderlijke tijden, die soms wat surreël aandoen. Met stille getuigen van berenjacht en politielinten aan speeltuinen…
#staysafe #blijfinuwkot #bettertogether #photographylove #gemis
Gemis maal oneindig
Huidverlangen min aanraking
Weerspiegeling plus fonkelende blik
Stemgeluid gedeeld door Zoomboxen
De rekensom is plusminus
Ik maal jij
Is gedeeld geluk
Ik waar jij bent
Is nu enkel hier
In mijn hart
Dat klopt luid
maal oneindig ❤