Ik keek met een strenge blik hun richting uit, een beetje buiten adem al, maar vastberaden niet van mijn baan af te wijken. Mijn hartslag ging steeds meer omhoog, telkens ze gezellige keuvelend mijn zwem-avontuur verstoorden door voor me uit te zwemmen aan een slakkengang.
Het is dinsdagavond. Baantjeszwemmen. BAANTJES. Geen babbel-zwemmen é, dames!
Het zwembad is opgedeeld in 4 banen met een lint dat bestaat uit rode en witte bollen. Misschien komen er nu van die childhood memories naar boven (of trauma’s) van het brevet-zwemmen, in combi met het gevoel van een knalgele badmuts waar je haren in bleven kleven (je kreeg die onmogelijk deftig op je hoofd en weer uitdoen was ook al zo’n gedoe, niet?). Anyway.
De strever in mij wou baantjes trekken, op mijn tempo. De dames ploeterden continue voor me uit, met z’n twee. (Mijn definitie van een strever = iemand die doelen wil bereiken, soms ietwat fanatiek)
De pleaser in mij wou “verdraagzaam zijn”, de harmonie niet verstoren, en die zweeg.
Uit frustratie wisselde ik van baan, boos op mijn pleaser omdat die niets zei. De strever was verontwaardigd dat sommige mensen gewoon komen babbelen en ploeteren, zonder rekening te houden met de “echte” baantjeszwemmer.
Maar hoe konden die dames nu weten wat er zich in mijn hoofd afspeelde, behalve enkele boze blikken die ik hen toe stuurde?
Grenzen aangeven. Ik worstel er mee. Uit gewoonte pas ik me aan, de pleaser roept meestal het luidst.
Maar dat heeft ook een keerzijde. Je raakt gefrustreerd, uitgeblust, boos op anderen.
Mijn coach Wendy benoemde het als de valkuil van Type 2 van het Enneagram model*. Mensen met die type 2-energie zijn op zoek naar onvoorwaardelijke liefde, maar paradoxaal genoeg, geven ze daardoor heel veel – in de hoop dat terug te krijgen. Voorwaardelijk dus. Als dit doorslaat, dan wordt het “geven” eerder pleasen, een serieuze valkuil. Duh?!
Ook ik ontdek nog steeds blinde vlekken. Mijn coach spiegelt vaak het gedrag dat ik stel, en laat me zelf ontdekken hoe ik hiermee kan omgaan. En hoe ik zachte grenzen kan stellen (ipv boze blikken te werpen).
Heb je ook zo van die vervelende gewoontes die je vaak veel meer kosten dan je zelf wil toegeven? Ben je ook een people-pleaser?
De week erop ging ik weer zwemmen, de 2 dames ook. En ik benoemde mijn nood, op een vriendelijke manier. De dames kozen een andere baan. Mijn strever was gelukkig en ging als een speer over een weer. Aan de rand zat mijn pleaser wat beteuterd te kijken 😉
*het boek dat ik las hierover, vind je hier : https://www.bol.com/be/nl/p/de-kracht-van-het-enneagram/9200000094366504/
Histoires d'Elles 